Medinaceli - Molino de Aragon

Na het moeizame laatste klimmetje naar Medinaceli gisteren beginnen we deze ochtend goed: de eerste kilometers dalen we met een noodgang af. Een mooie tocht want we klimmen langzamerhand weer naar de hoogvlakte toe. Een afwisselende tocht met enerzijds langs riviertjes groene landbouw akkers en anderzijds droge hoogvlaktes. Vandaag meer zon en zodoende komen halverwege de dag de kleren met lange mouwen weer tevoorschijn: nu om te voorkomen dat we verbranden. We vragen ons af hoe we dat in Amerika deden; het klimmen leek echt niet minder moeite te kosten dan nu terwijl we daar met complete kampeeruitrusting rondfietsten en van 2400 naar 3500 m hoogte klommen. Herinneren we ons dat wel goed? Midden op de dag belanden we in een ouderwetse bar in Ciruelos de Pinar, een klein dorp, en eten daar een broodje. We fietsen over de hoogvlakte, met overal waar je kijkt windmolens, verder naar Molina de Aragon. Daar hebben we een bijzondere en gezellige avond in een bar. Wat een gezelschap: onder de 70 tel je er (barpersoneel uitgezonderd) niet mee. Maar ze hebben er eigentijdse hapjes en het is er een drukte van belang en beregezellig. Vooral als de mannen voor het enorme scherm voetbal gaan kijken en Barcelona (in elk geval in de eerste helft) opnieuw een pak slaag krijgt van een Betis (uit Sevilla) en met 1-2 de rust in gaat….