Almadén de la Plata - Monesterio - Tentudía

We vervolgen onze tocht en komen in het gebied waar de Iberische varkens, de pata negra, rondscharrelen in weilanden met eikenbomen. Ze worden gehouden voor de beste en duurste ham van Spanje: Jamón Iberico de Bellota. Overigens is de geur van deze varkens in levende lijve net zo onaangenaam als die van hun minder sjieke soortgenoten die in het vak bij de kiloknaller zullen eindigen. In Real de la Jara kopen we wat fruit voor onderweg en kiezen voor een gedeeltelijk onverharde doorsteek. We rijden naar Monesterio, zetten de bagage op de kamer en eten er in ons hotel. Als ‘toetje’ rijden we daarna nog 30km retour naar het +/- 400m hoger gelegen klooster van Tentudía. Stukken waar we zowel op de heen- als de terugweg superstijl moeten klimmen en weer afdalen, maar zeer de moeite waard. Het is nu de periode waarin kinderen hun 1e communie doen. In Spanje nog veel meer dan in Nederland reden voor uitgebreid eten en feesten met de hele familie. Zo ook in ons hotel en we bezien op enige afstand met veel plezier de gebruikelijke en luidruchtige taferelen. Het lijkt een ware uitputtingsslag: komt begin van de middag de een na de ander fris en fruitig binnen, ‘s avonds dunt het gezelschap langzaam weer uit, de blijvers (waaronder oma) houden de stemming er nog steeds goed in.