Molina de Aragon – Orea

Voor Barcelona kwam het in de tweede helft van de wedstrijd toch nog goed: eindstand 4-2 zo lezen we ergens onderweg in de krant. Vandaag lekker klimmen. Om te beginnen Molina de Aragon uit en we worden snel beloond met een mooi uitzicht op de stad. Een kop koffie onderweg zit er niet in. De barretjes die staan aangegeven zijn gesloten: geen seizoen, geen weekend, geen klandizie. Salinas de Armallá is niettemin een paar foto’s waard. Salinas staat voor zoutputten; een fenomeen uit vroeger tijden waarbij er zout wordt gewonnen. Ook in Terzaga geen koffie. Wel een waterbron waar we onze bidons kunnen vullen en even kunnen pauzeren op een bankje in de zon. We klimmen inmiddels gestaag door. Vandaag redelijk serieus we moeten uiteindelijk op zo’n 1500 meter uit komen. In Checa stoppen we voor een warme hap in de bar. Theo belt in plaatsen verderop enkele hostals en casa rurales uit het routeboekje. Weinig succes helaas. Ook hier is de boodschap: gesloten want geen seizoen, geen weekend, niet voor 1 nacht, etc. We besluiten maar verder te fietsen en te kijken of we iets onderweg nog iets anders zien. Het stadje Orea (en het hotel) hebben niet al te veel bijzonders te bieden. Maar we hebben onderdak en eten.....