Toetje: Grand Canyon South Rim

Bij Tuba City rijden we het Navajo reservaat uit, richting Cameron. Een dag of 10 geleden fietsten we nog over deze weg richting Flagstaff. Nu nemen we met camper de afslag naar de Grand Canyon. We waren al helemaal enthousiast over de (veel minder drukke) North Rim, maar we lezen zulke fantastische verhalen over de Grand Canyon South Rim dat we daar als toetje van deze reis ook nog een paar dagen willen naar toe willen.
Het is inmiddels half september en dat is op aangename wijze te merken. Het hoogseizoen is duidelijk afgelopen: de campings worden uitsluitend nog bevolkt door pensionado's en Europeanen zonder (schoolgaande) kinderen, alleen de reisbussen met senioren en japanners rijden nog af en aan. Ook is de temperatuur inmiddels een beetje gezakt. Het aantal waarschuwingen voor uitdroging en zonnesteken is daar nog niet op afgestemd. We kamperen aan de oost ingang van het park bij Desert View. Vergeleken met de ingang bij Canyon Village is dit, zeker in deze periode, een oase van rust. Desert View kent alleen een kleine camping en winkeltje. Bij Canyon Village is het een heksenketel met grote voorzieningen als lodges, motels, winkels, restaurants, laundry (reuze handig - maken we regelmatig gebruik van),winkels, visitor center, shuttlebussen die hun rondjes maken en aanbieders van allerlei activiteiten (dit alles 1 of 2 jaar voor aanvang te reserveren), zoals helikoptervluchten boven de canyon, raftingtours en muildierentochten (de geur van de Grand Canyon zullen we altijd blijven associëren met muildierenpoep). We lezen dat de Grand Canyon zo'n 5 miljoen bezoekers per jaar te verwerken krijgt, de meesten in het hoogseizoen via de entree bij Canyon Village. Als we al de illusie hadden iets bijzonders te doen met het huren van een camper worden we bij Canyon Village uit de droom geholpen. Hele rijen staan er geparkeerd.

We hebben, zeker met dit mooie weer even genoeg van campertje rijden en maken een fietstocht van 50 km aan de kant van Desert View langs de verschillende uitzichtpunten. Later maken we ook bij Canyon Village een fietstocht. Daar is een route direct langs de rand (Rim), in totaal ruim 30 km, met prachtige uitzichtpunten die je alleen per fiets, wandelend of shuttlebus mag doen. We zien en lezen daar bij een van die punten dat in het park nog mijnbouw is geweest, met in de jaren 50 een uraniummijn. Opnieuw een plek die inmiddels niet meer in productie is maar waar men nu al jaren en voor vele miljoenen investeert om de radioactieve restanten op te ruimen. Ook opnieuw een plek waar wegen, gebouwen en andere infrastructuur grotendeels begin 1900 tijdens de 'great depression' zijn aangelegd. Wat dat betreft is er eigenlijk niet veel nieuws onder de zon: zowel in Amerika als bij ons en toen en nu worden dit soort werkzaamheden opgepakt als werkgelegenheidsprojecten.

Er is een uitzichtpunt met een Powell memorial. John Wesley Powell leefde in de 19e eeuw en ging verschillende keren op expeditie. We kwamen 'm diverse malen tegen bij onze fietstocht want 1 van de expedities betrof de Colorado River. Hij probeerde rond 1860 de loop van de Colorado River in kaart te brengen. Het is moeilijk voor te stellen als, je de materialen van toen op foto's bekijkt, dat ze het er levend vanaf brachten in een rivier die op sommige plekken waanzinnige stroomversnellingen kent. De zgn. avontuurlijke raftingtochten met de moderne uitrustingen zijn er kinderspel bij.
Aan de noordkant van de Grand Canyon deden we een deel van de Kaibab trail en nu gaan we op deze zelfde trail aan de zuidkant de canyon in. De Kaibab trail loopt naar de Coloradorivier en daar is dus een basic camping (zelfde die je vanaf de noordkant kunt bereiken) zodat je een overnachting kunt maken en kunt terugkeren of doorlopen naar de andere kant. We voelen de kriebels om zo'n 2-daagse tocht te maken. Zouden we nu qua conditie wel moeten kunnen, het is mooi en het is kicken. Met enige spijt constateren we dat zelfs in 3 maanden niet alles kan en dat tijd en geschikte spullen ontbreken. We houden het dus bij een redelijk dagtochtje. We zakken ruim 500 meter af en moeten dat ook weer terug klimmen, in totaal lopen we +/- 10 km. Evenals aan de North Rim een geweldige wandeling. Hier loop je iets meer bovenop een richel de canyon in. Dat maakt dat je veel verder de canyon in kan kijken.
We genieten van 'wildlife' dat we zien, zoals kalkoengieren die zweven boven de canyon, en bronstige elken op vrouwenjacht. En ja dat is heel erg de moeite waard. De South Rim is toch weer een ander landschap. Hier veel meer overzicht in de uitwaaierende open canyons met op diverse plaatsen zicht op de Colorado rivier. We hebben alle verbale superlatieven al verbruikt bij de North Rim, maar zo mogelijk is de South Rim nog spectaculairder. We laten de foto's het werk doen.