Grand Canyon North Rim: campground met wereldplek!

We fietsen vanaf Kanab richting de noordkant (North Rim) van de Grand Canyon en komen daarmee in Arizona terecht. Vrijwel direct na het passeren van de staatsgrens wordt door liquorstores uitbundig aandacht gevraagd voor de grootverpakkingen drank die ze in de aanbieding hebben. In Arizona is het alcoholregime minder strikt dan in Utah. We laten de aanbiedingen voor wat ze zijn, want grootverpakkingen kunnen we achter op de fiets toch niet kwijt. Zeker omdat we vrijwel de hele weg flink moeten klimmen: van 1450m naar 2430m hoogte bij Jacob Lake. De weg is niet heel erg druk, maar er zijn vrijwel geen vluchtstroken en daardoor toch niet echt prettig om te rijden. Het is een droge, verlaten omgeving met in verte de Vermillion Cliffs, die we later nog eens zullen zien. Naarmate we stijgen komen we weer meer in de (naald)bossen terecht. We overnachten op een camping bij Jacobs Lake. De volgende dag rijden we in 70 km de toegangsweg naar het Grand Canyon National Park op de North Rim. Een mooie tocht met beelden die je eerder in de noordelijke parken als Yellowstone zou verwachten: bergachtig, veel (naald)bomen, open weidevlaktes.

We hebben inmiddels heel wat verschillende campings gehad. Niet te vergelijken met de campings zoals we die over het algemeen in Europa 's zomers kennen: druk, vol, lawaaierig tot laat in de avond. Dat laatste hebben we hier nog nooit meegemaakt. Het is hier 's avonds - een beetje afhankelijk van hoe vroeg het donker wordt - hartstikke rustig. Af en toe staan we op een RV park (RV = Recreational Vehicles zijn de grote campers en aanhangers). Meestal niet de meest mooie kampeerplekken, de RV's staan er vaak erg dicht op elkaar en men is niet erg op tentjes ingesteld. De campings in de parken hebben niet altijd faciliteiten als douches, etc. of deze zijn op behoorlijke afstand. We baden dan in een (ijskoude) rivier, prutsen met een teiltje water of fietsen enkele kilometers als er daar douches op een centrale plek zijn. En als we een motel induiken genieten we bijzonder van de douche en riante katoenen handdoeken in plaats van die lichtgewicht 'droogdoekjes'. Je zou het thuis allemaal niet bedenken, maar we staan er graag omdat ze, zoals je op de foto's kunt zien, vaak prachtig gelegen zijn en de illusie van wildkamperen geven. De camp hosts, in vrijwel alle natuurparken op de camping aanwezig, zijn de figuren die de boel in het oog houden. We hebben er wel eens mee staan praten, betalen doet het niet veel, maar het is niet wat je noemt een baan met hoge werkdruk en men mag gedurende die periode gratis op de camping staan. Het zijn dan ook bijna allemaal pensionado's.

We staan bij North Rim op de camping in het park op de fietsersplaatsen. Echt een wereldplek: zo ongeveer op het randje van de canyon met prachtige uitzichten.