Cannonville: Skill, Sweat and Dynamite
Door: ansentheoopdefiets
Blijf op de hoogte en volg ans en theo
24 Augustus 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Vanaf +/- 1930 werd in Amerika flink geïnvesteerd in de infrastructuur om de economische crisis en daarmee gepaard gaande werkloosheid te bestrijden: wegen, spoorlijnen, etc. werden aangelegd. Veel ervan in de moeilijk bereikbare (natuur) gebieden. Een van de projecten die toen uitgevoerd werd was de aanleg van wat nu Highway 12 heet: de prachtige route die wij nu rijden door dit van oudsher zeer geïsoleerde en dunbevolkte gebied. Zoals we op het informatiebord lezen werden vooral werkloze, jonge ongehuwde mannen ingezet met, althans volgens de info, het doel ze (beroeps)vaardigheden aan te leren. Pas in 1971 werd het laatste deel van deze route, tussen Boulder en Escalante geasfalteerd.
Fietsen hoort bij Nederlanders tot de aangeboren vaardigheden, dynamiet gebruiken we niet en ongehuwd zijn we ook al niet, dus wat dat betreft passen we niet in het profiel. Maar onze tocht is natuurlijk een enorme stimulans voor de kwakkelende Amerikaanse economie en we produceren wel een overdosis zweet om de steile klimmen te maken.
Vanuit Torrey fietsen we een dag het Capitol Reef Park in naar de omgeving van het visitor center bij Fruita. Fruita (Utah) is een groene enclave in de droge rotsige omgeving die vroeger zeer ontoegankelijk was. Eind 19e eeuw vestigden zich daar een aantal mormonenfamilies. Ze begonnen fruitteelt waardoor min of meer het dorp Fruita ontstond. Het dorp is nu niet meer bewoond, maar de restanten uit die tijd: de boomgaarden, smederij, dorpsschooltje, boerderij zijn te bezichtigen. De mormonen (of officieel: de kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen) kwamen van oorsprong uit de oostelijke staten, maar trokken rond die tijd richting het westen en vooral Utah, waar ze nu nog nadrukkelijk aanwezig zijn. Het was blijkbaar een actieve groepering als het ging om deze afgelegen gebieden toegankelijk en het land voor bewerking gereed te maken, want ze worden veelvuldig hierbij genoemd.
We vervolgen onze tocht en rijden via de scenic byway (Highway 12) het woestijnachtige landschap uit. We klimmen zo'n 1000m tussen groene bergen en bossen naar 2928m hoog. Het is een enorm pittige steile klim, grotendeels 7 a 8 % stijgen. Rond de pas en bij het afdalen hebben we (evenals voorgaande dagen) een beetje regen en onweer. We dalen met een noodgang af naar Boulder (Utah) en gaan daar uit ons dak - want geen camping - door in een redelijk luxe lodge, Hell's Backbone, te overnachten. Vooral het restaurant is bekend vanwege het feit dat alles biologisch is en lokaal geproduceerd. Belangrijker :-) is dat we er werkelijk heerlijk eten.
De volgende dag rijden we een spectaculaire tocht van Boulder naar Escalante. Deze route is, zeker ook bij fietsers, zeer bekend. Voor het eerst in Utah komen we er onderweg weer eens een paar tegen. Allereerst dalen we flink door een canyon. Vervolgens klimmen we, eveneens via steile hellingen, weer omhoog en hebben we een lange afdaling naar Escalante op 1900m hoogte. Vanaf daar gaat de tocht richting Bryce Canyon National Park, eerst langzaam maar constant klimmen naar 2320m hoogte, daarna dalen we af naar 1800 m. Vanaf daar begint een nieuwe klim van >400 m naar het park. Aangezien ik als een krant rij en er onweer dreigt besluiten we te stoppen in Canonville en de rest voor de volgende dag te bewaren. Enige compensatie voor het gezonde biologisch eten in Boulder leek ons op zijn plaats. We leggen een flinke steak op de BBQ en garneren die met friet met mayo. Ook heel lekker!!
Fietsen hoort bij Nederlanders tot de aangeboren vaardigheden, dynamiet gebruiken we niet en ongehuwd zijn we ook al niet, dus wat dat betreft passen we niet in het profiel. Maar onze tocht is natuurlijk een enorme stimulans voor de kwakkelende Amerikaanse economie en we produceren wel een overdosis zweet om de steile klimmen te maken.
Vanuit Torrey fietsen we een dag het Capitol Reef Park in naar de omgeving van het visitor center bij Fruita. Fruita (Utah) is een groene enclave in de droge rotsige omgeving die vroeger zeer ontoegankelijk was. Eind 19e eeuw vestigden zich daar een aantal mormonenfamilies. Ze begonnen fruitteelt waardoor min of meer het dorp Fruita ontstond. Het dorp is nu niet meer bewoond, maar de restanten uit die tijd: de boomgaarden, smederij, dorpsschooltje, boerderij zijn te bezichtigen. De mormonen (of officieel: de kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen) kwamen van oorsprong uit de oostelijke staten, maar trokken rond die tijd richting het westen en vooral Utah, waar ze nu nog nadrukkelijk aanwezig zijn. Het was blijkbaar een actieve groepering als het ging om deze afgelegen gebieden toegankelijk en het land voor bewerking gereed te maken, want ze worden veelvuldig hierbij genoemd.
We vervolgen onze tocht en rijden via de scenic byway (Highway 12) het woestijnachtige landschap uit. We klimmen zo'n 1000m tussen groene bergen en bossen naar 2928m hoog. Het is een enorm pittige steile klim, grotendeels 7 a 8 % stijgen. Rond de pas en bij het afdalen hebben we (evenals voorgaande dagen) een beetje regen en onweer. We dalen met een noodgang af naar Boulder (Utah) en gaan daar uit ons dak - want geen camping - door in een redelijk luxe lodge, Hell's Backbone, te overnachten. Vooral het restaurant is bekend vanwege het feit dat alles biologisch is en lokaal geproduceerd. Belangrijker :-) is dat we er werkelijk heerlijk eten.
De volgende dag rijden we een spectaculaire tocht van Boulder naar Escalante. Deze route is, zeker ook bij fietsers, zeer bekend. Voor het eerst in Utah komen we er onderweg weer eens een paar tegen. Allereerst dalen we flink door een canyon. Vervolgens klimmen we, eveneens via steile hellingen, weer omhoog en hebben we een lange afdaling naar Escalante op 1900m hoogte. Vanaf daar gaat de tocht richting Bryce Canyon National Park, eerst langzaam maar constant klimmen naar 2320m hoogte, daarna dalen we af naar 1800 m. Vanaf daar begint een nieuwe klim van >400 m naar het park. Aangezien ik als een krant rij en er onweer dreigt besluiten we te stoppen in Canonville en de rest voor de volgende dag te bewaren. Enige compensatie voor het gezonde biologisch eten in Boulder leek ons op zijn plaats. We leggen een flinke steak op de BBQ en garneren die met friet met mayo. Ook heel lekker!!
-
28 Augustus 2011 - 20:05
Aad:
Ik heb eindelijk alle verslagen vanaf het begin doorgenomen want terug van vakantie - vnl offline in italie - en icrs conferentie in stirling en dus weer back to normal. En jullie maar steeds hoger fietsen en fitter overkomen: inderdaad een bicycle is een graadmeter voor gezondheid, net als shellfish in een bay: van deze wijsheden kunnen we er nog wel wat meer gebruiken: een tevreden biker is geen xx.., een xx a day keeps the docter away..,
Heel leuk om te zien wat jullie meemaken en presteren; de foto impressies zijn adembenemend. Ga zo door zou ik zeggen, dan probeeren wij hier de ekonomie weer op gang te krijgen!
Met allerbeste groeten & bon courage, aad -
28 Augustus 2011 - 20:46
Marcel:
ha ans en theo,
ben er net een uur lang doorheen gegaan. wat een ziek mooie foto's en leuke verhalen. stikjaloers, dit is echte vrijheid. en geen or of vakbonden in de buurt, ook lekker. ik maar denken, stukje trappen, rosétje op een terras, weer een paar km en dan copieus dineren. respect voor het bikkelen! veel plezier bij de avonturen komende dagen! groet, marcel -
30 Augustus 2011 - 19:29
Merche En Paul:
Wij zijn weer teruggekeerd uit Spanje, de schoonfamilie is weer terug in Spanje en Merche is veilig aangekomen in Maleisie. Eindelijk dus tijd om op mijn gemakkie de laatste reisverslagen door te nemen. Wat een tocht, wat een klimmersgeweld, mijn rondje het stuwmeer valt er toch een beetje bij in het niet.
Veel plezier nog verder
Paul -
17 September 2011 - 02:36
Karin:
Hoi Ans en Theo,
Heb net jullie laatste verslagen weer zitten lezen. Mooie tocht en prachtige foto's......en wij maar hard werken hier!!
Bereiden jullie je maar voor op herfstachtige omstandigheden in dit kikkerlandje.
Groet Karin (en de rest maar die slapen lekker en ik mag werken)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
